Category: Blog

The Ultimate Guide to Peach Liqueur: From History to Mixology
คู่มือฉบับสมบูรณ์เกี่ยวกับเหล้าพีช: ตั้งแต่ประวัติศาสตร์จนถึงการผสมเครื่องดื่ม

เหล้าพีชเป็นเหล้าหวานและผลไม้ที่ทำจากพีช น้ำตาล และแอลกอฮอล์ เป็นส่วนผสมยอดนิยมในค็อกเทลและมักใช้เพื่อเพิ่มกลิ่นผลไม้ให้กับค็อกเทลคลาสสิก เช่น Bellini และ Peach Margarita เหล้าพีชมีเนื้อสัมผัสที่เนียนและนุ่ม และรสพีชหวานทำให้เป็นที่นิยมในหมู่ผู้ที่ชื่นชอบค็อกเทล

ประวัติของเหล้าพีช (The History of Peach Liqueur)
ประวัติของเหล้าพีชสามารถสืบย้อนไปถึงศตวรรษที่ 16 ซึ่งเป็นช่วงที่เหล้าชนิดนี้ถูกผลิตขึ้นครั้งแรกในฝรั่งเศส เดิมเรียกว่า “crème de pêche” (ครีม-เดอ-พีช) และใช้บรั่นดีพีช น้ำตาล และครีม เมื่อเวลาผ่านไป สูตรก็ได้รับการพัฒนาและเอาครีมออก ทำให้ได้รสพีชที่เข้มข้นขึ้น

ในศตวรรษที่ 19 เหล้าพีชได้รับความนิยมในสหรัฐอเมริกา และถูกนำไปใช้ในค็อกเทลหลายประเภท โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคห้ามจำหน่ายสุรา ซึ่งใช้เพื่อกลบรสชาติของแอลกอฮอล์เถื่อน

ในปัจจุบันเหล้าพีชยังคงได้รับความนิยม และถูกนำไปใช้ในค็อกเทลหลายประเภททั่วโลก
เหล้าพีชทำอย่างไร (How is Peach Liqueur Made?)
เหล้าพีชทำขึ้นโดยนำพีชสุกไปแช่ในแอลกอฮอล์ ซึ่งโดยปกติจะเป็นบรั่นดีหรือสุราที่เป็นกลาง เช่น วอดก้า ส่วนผสมจะถูกทิ้งไว้ให้หมักเป็นเวลาหลายสัปดาห์ เพื่อให้กลิ่นและรสชาติของพีชแทรกซึมเข้าไปในแอลกอฮอล์ หลังจากช่วงการแช่แล้ว ส่วนผสมจะถูกกรองเพื่อแยกของแข็งออก และเติมน้ำตาลลงไปเพื่อให้เหล้ามีรสหวาน

เหล้าพีชแต่ละยี่ห้ออาจใช้กรรมวิธีและส่วนผสมที่แตกต่างกันในการทำเหล้า ส่งผลให้มีรสชาติและเนื้อสัมผัสที่แตกต่างกัน บางยี่ห้ออาจเติมสารแต่งกลิ่นรสอื่นๆ เช่น วานิลลาหรืออบเชยลงในเหล้าพีชเพื่อเพิ่มรสชาติ

ประเภทของเหล้าพีช (Types of Peach Liqueur)
มีเหล้าพีชหลายประเภทในท้องตลาด โดยแต่ละประเภทมีรสชาติและเนื้อสัมผัสที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว เหล้าพีชประเภทที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ได้แก่:

เหล้าพีชชแนปส์ (Peach Schnapps)
เหล้าพีชชแนปส์เป็นเหล้าพีชประเภทหนึ่งที่มีต้นกำเนิดในเยอรมนี เหล้าชนิดนี้ทำมาจากน้ำพีช น้ำตาล และสุราที่เป็นกลาง เหล้าพีชชแนปส์มีรสชาติที่นุ่มนวลและหวาน และมักใช้ในค็อกเทล เช่น Fuzzy Navel และ Sex on the Beach

บรั่นดีพีช (Peach Brandy)
เหล้าพีชบรั่นดีเป็นเหล้าพีชประเภทหนึ่งที่ทำโดยการกลั่นลูกพีชหมัก เหล้าพีชมีรสชาติที่เข้มข้นกว่าเหล้าพีชชนิดอื่น และมักใช้เป็นเหล้าสำหรับจิบ พีชบรั่นดียังใช้ในค็อกเทล เช่น Peach Bellini และ Peach Daiquiri

เหล้าพีช (Peach Liqueur)
เหล้าพีชเป็นเหล้าผลไม้ชนิดหนึ่งที่ทำจากลูกพีช น้ำตาล และสุราที่เป็นกลาง มีรสชาติหวานและมีกลิ่นผลไม้ และมักใช้เพื่อเพิ่มกลิ่นผลไม้ให้กับค็อกเทล เช่น Peach Margarita และ Prach Martini

White rum, also known as light rum or silver rum, has a fascinating history that dates back several centuries. Its origins can be traced to the Caribbean, where the production of rum began during the era of European colonisation.

The Early Days
Rum production is believed to have started in the 17th century on the sugarcane plantations of the Caribbean islands, particularly in Barbados and Jamaica. European colonisers, primarily the British, realised that the molasses, a byproduct of sugarcane processing, could be fermented and distilled to produce a potent alcoholic beverage. This early version of rum was known as “kill-devil” or “rumbullion.”

Development and Expansion
As the demand for rum grew, the production techniques evolved. Distillers discovered that distilling the fermented molasses multiple times resulted in a smoother and lighter spirit. This refinement process led to the creation of white rum. The rum was typically aged in wooden barrels, but some producers started to filter the aged rum through charcoal or other filtering methods to remove the colour and create a clear, transparent spirit.

Rum’s popularity quickly spread throughout the Caribbean and beyond. It became an essential part of the triangular trade between Europe, Africa, and the Americas, with rum being exchanged for slaves and other goods. By the 18th century, rum was a common spirit consumed by sailors, pirates, and the general population.

Prohibition and Rebirth
In the 19th and early 20th centuries, rum faced significant challenges due to various factors, including the abolition of slavery, political instability in the Caribbean, and the rise of temperance movements. Additionally, the introduction of cheaper and more accessible spirits like vodka and gin further diminished the popularity of rum.

However, white rum experienced a revival during the Prohibition era in the United States (1920-1933). With the ban on alcohol, the Caribbean became a popular destination for Americans seeking alcoholic beverages. Rum, particularly the white variety, gained popularity due to its use in cocktails like the Daiquiri and the Mojito.

Modern Era
In the 20th century, white rum continued to evolve and gain recognition as a versatile spirit. Distilleries experimented with various production methods, aging techniques, and blends to create distinct flavor profiles. Different Caribbean islands developed their own styles of white rum, each with its unique characteristics.

Today, white rum is a staple in the cocktail world and remains popular for its versatility and ability to blend seamlessly with other ingredients. It is often used in classic cocktails like the Piña Colada, Cuba Libre, and Mai Tai. Additionally, white rum is a crucial ingredient in many tropical and tiki-inspired drinks.

In recent years, craft distilleries have emerged, producing small-batch white rums with an emphasis on quality and unique flavours. This resurgence has brought attention to the heritage and craftsmanship of rum production, leading to a renewed appreciation for the history and artistry behind white rum.

Overall, the history of white rum is intertwined with the Caribbean’s colonial past, the growth of the sugarcane industry, and the development of distillation techniques. From its humble origins on the plantations to its status as a beloved spirit worldwide, white rum has played a significant role in the cultural and social fabric of the Caribbean and beyond.

Credit : https://mountsbaydistillery.com/blogs/journal/the-history-of-white-rum?srsltid=AfmBOoq96iGcZ6zML2gL_y6gXeNBY7OWd0zWJiI22jmjjTs79jXcdPRO

Sambuca
เป็นเหล้าที่เรียกได้ว่าเป็นญาติสนิทกับเหล้า Anisette เพราะมันผลิตจากการกลั่น โป๊ยกั๊ก หรือ จันทน์แปดกลีบเหมือนกัน เริ่มมีขายช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ในเมืองชีวีตาเวคเคีย(Civitavecchia) จนในปี 1945 เกือบใกล้สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 ผู้บังคับบัญชา Angelo Molinari เริ่มผลิต Sambuca Extra Molinari ที่ทำให้เจ้าเหล้าตัวนี้กลายเป็นที่นิยมไปทั่วอิตาลี Sambuca มีทั้งสีดำและสีขาว แต่สีขาวใสยังเป็นที่นิยมมากกว่า

Sambuca Black ต้นกำเนิดจะเป็นเหล้าจาก อิตาลี่ เป็น “Liquore Sambuca” ที่ลึกล้ํา ซึ่งเป็นเหล้าที่ละเอียดอ่อนจากการได้รับสีจากการผสมสูตรดั้งเดิมของ Sambuca กับเอลเดอร์เบอร์รี่ ทําให้เหล้า Sambuca เป็นสีน้ําเงินเข้มเกือบดําเป็นหมึก ค่อนข้างผิดปกติ จากส่วนผสมที่เข้ากันนึ้ ทำให้เกิด Sambuca Black ซึ่งรสชาติที่สมดุลนี้นั้นลงตัวอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน โดยส่วนใหญ่นิยมเสิร์ฟแบบเพียวๆ แบบออนเดอะร็อก บางครั้งมีการผสมน้ำต่างๆ และ เสิร์ฟแบบจุดไฟ (Flaming Cocktail)

ตัว Sambuca Black นั้นจะมีกลิ่นหอมของโป๊ยกั๊กอันเป็นเอกลักษณ์และน้ํามันหอมระเหยที่ค้างอยู่นั้นมาพร้อมกับผิวเบอร์รี่ที่เข้มข้นและเผ็ดร้อน เสน่ห์ที่ละเอียดอ่อนอย่างน่าอัศจรรย์ใจ

อ้างอิ้งจาก https://www.cookingatcasa.com/2017/06/17/ร-จ-ก-เหล-าอ-ตาล-ท-ม-ด-มากกว-าความเมา

#Phoenixcocktail #PhoenixcocktailThailand #Phoenix #Blacksambuca #DrinksIndustry#Cocktails #Spirits #เครื่องดื่ม #cocktails

รู้หรือไม่??

V.S.O.P. คืออะไร??

V.S.O.P. (Very Superior Old Pale)

เป็นชื่อย่อ ใช้บอกระยะเวลาในการบ่ม ที่นานกว่า 4 ปี

Wine has been enjoyed by humans for thousands of years. The natural likeness for this drink is not only because it tastes wonderful, but also because of its nutritional value and psychotropic effects.

Wine has also had a significant impact on the economy and the shaping of societies. Out of all the alcoholic beverages, it is the trade of wine that allowed exploration of different cultures and paved the way for philosophical and religious ideas to spread. Wine is cited frequently in the “Bible,” from the time of Noah to Jesus, indicating its integral role. Wine-making was also seen as a sign of a provident economy, as only provident societies could accommodate a well-established wine industry. In fact, it is often debated that the foundations of western society were built on wine.  

The wine enjoyed in the olden days is a distant relative to the wine enjoyed today. Red, pink, green, white, and blue grapes were used by the Egyptians to prepare the drink. Palm dates, figs, and pomegranates were often added to the mix too. So the taste was completely different from what we know. Using different fruit to make wine is similar to how it is preThis availability of wineries enables us to visit the rolling hills of a beautiful vineyard closer to home. Yes, it is very likely one is near you, within range for a fun day trip or weekend getaway. So, pack your bags and set your G.P.S. to the winery closest to you!pared using grapes, except that sugar is also added to aid the fermentation process.  

The exact origin of National Wine Day is unknown, but the earliest references date back to 2009. It is a day for wine enthusiasts to unite and celebrate our favorite fermented fruit juice.

Since its establishment in 1812 by Spanish missionaries, California’s wine country in the northern Bay Area of northern California has dominated American wine production and our personal vision of the elegant American vineyard. There were a mere 25 wineries in this area of California in 1974. Today, there are over 800!

While California still leads U.S. wine production and is now home to over 4,000 wineries state-wide, wineries exist across the U.S. with at least three in every state. In fact, the most frequently visited winery today is the Biltmore Estate in Asheville, North Carolina, with over one million people annually.

cr. >> https://nationaltoday.com/national-wine-day/

การดื่มบรั่นD ต้องใช้แก้วบรั่นD ในการดื่ม

เพราะแก้วบรั่นD มีลักษณะ ใบแก้วใหญ่ ก้านแก้วสั้น

นิยมใช้ใส่บรั่นD ที่เน้นกลิ่นหอมตัวเดียวเพียว ๆ

แก้วแบบนี้ ถูกออกแบบมาให้ถือด้วยฝ่ามือ เพื่อให้อุณหภูมิความร้อนจากตัวถ่ายไปที่แก้ว และเมื่อเครื่องดื่มในแก้วอุ่นขึ้น ก็จะส่งกลิ่นหอมออกมาจากแก้ว

วิธีถือแก้วที่ถูกต้องคือ สอดก้านแก้วให้อยู่ระหว่างนิ้วกลางและนิ้วนาง แล้วใช้ฝ่ามือรองรับใบแก้วไว้เพื่อให้ความร้อนจากตัวถ่ายอุณหภูมิของฝ่ามือไปที่แก้วอุ่นขึ้น ก็จะส่งให้กลิ่นบรั่นD หอมออกมาชัดเจนยิ่งขึ้น

#แก้ว#แก้วบรั่นD

#Phoenixcocktail

#PhoenixThailand

Cinchona and malaria
The bitter flavouring of tonic water comes from an alkaloid called quinine which is extracted from the bark of the Andean fever tree (Cinchona spp.).
The tree’s remarkable curative properties were discovered as a fever remedy in South America in the early 17th century.For 300 years, until it was replaced by synthetic anti-malarials, Cinchona provided the only effective treatment for malaria known to the West.
Although we think of malaria as a tropical disease, it once existed all over Europe, including Britain, as recently as the early 20th century.
Spread by mosquitos, it may have been the most lethal disease in history. Malaria was eradicated in Britain by improvements in general health, access to treatment, and better water management.
Draining of marshes, enclosing sewers and chlorinating water all reduced the mosquito’s ability to breed and spread malaria.

Politics and plantations
In 1854, on an expedition on the Niger, Scottish physician William Balfour Baikie used quinine to successfully prevent malaria, rather than as an after-treatment.Prior to this, death rates of Europeans on west African expeditions were extraordinarily high, often due to a particularly fatal form of malaria, and Baikie’s actions had repercussions across the world. Quinine, and the Cinchona tree, now became a vital tool for the control and expansion of empires. Seeds and plants were taken from South America to plantations in India and Java between 1850 and 1865. With its government sponsorship and horticultural expertise, Kew played a central role in transferring the plants to India and developing cultivation practices.This is represented by Kew’s current holding of cinchona specimens in the Herbarium, illustrations, archives, and manuscripts – the largest collection in the world. They form the basis of Kim’s doctoral research, unpicking the story of a plant transfer that was to have a huge impact on the peoples and landscapes of the tropics.

The Gin and Tonic
But how did we end up with the gin and tonic?
Though quinine was occasionally paired with fizzy water, it was only in 1858 that it was patented under the name ‘Tonic Water’ by Erasmus Bond, owner of Pitt & Co. in Islington.It was marketed as a digestive and general tonic rather than a fever medication, and did not immediately become popular. However, tonic water did better in hotter climes, and by 1863 adverts for quinine tonic waters appeared across British colonies advertised as digestives and as (probably ineffective) fever remedies.It was most often recommended to help European travellers acclimatise to the tropical heat. The first known reference to a tonic water cocktail came in 1863 in Hong Kong, where it was paired with ginger brandy.
Many origin legends for the gin and tonic exist, but we have found these hard to verify in the historical record. Quinine was most often administered as a medicine in alcohol, rather than as part of a cocktail. Quinine could be mixed with wine, gin, or rum, or with locally available spirits such as arrack.
What we do know is that the first known record of the ‘gin and tonic’ comes from the Oriental Sporting Magazine in 1868 where partygoers call for the cocktail and cheroots at the end of a horse race in Lucknow, India.

This is typical of Victorian consumption of the G&T, as a refreshing drink in hot weather. The notion that the G&T was drunk in the tropics as an anti-malarial seems to have arisen as a 20th century legend.
The rich history of tonic water has been carefully unearthed in the archives and described in-depth in our new book Just the Tonic: A natural history of tonic water.

We hope you enjoy discovering more as you read it alongside a sparkling gin and tonic (or even just a tonic!). Cheers!

credits >> https://www.kew.org/

Vodka is a clear distilled alcoholic beverage. Different varieties originated in Poland, Russia, and Sweden.Vodka is composed mainly of water and ethanol but sometimes with traces of impurities and flavourings. Traditionally, it is made by distilling liquid from fermented cereal grains, and potatoes since introduced in Europe in the 1700s. Some modern brands use corn, sugar cane, fruits, honey, and maple sap as the base.

Since the 1890s, standard vodkas have been 40% alcohol by volume (ABV) (80 U.S. proof). The European Union has established a minimum alcohol content of 37.5% for vodka. Vodka in the United States must have a minimum alcohol content of 40%.

Vodka is traditionally drunk “neat” (not mixed with water, ice, or other mixers), and it is often served freezer chilled in the vodka belt of Belarus, Estonia, Finland, Iceland, Latvia, Lithuania, Norway, Poland, Russia, Sweden, and Ukraine. It is also used in cocktails and mixed drinks, such as the vodka martini, Cosmopolitan, vodka tonic, screwdriver, greyhound, Black or White Russian, Moscow mule, Bloody Mary, and Caesar.

credits.
https://en.wikipedia.org/wiki/vodka

Gin is a distilled alcoholic drink flavored with juniper berries and other botanical ingredients.

Gin originated as a medicinal liquor made by monks and alchemists across Europe. The modern gin was modified in Flanders and the Netherlands to provide aqua vita from distillates of grapes and grains, becoming an object of commerce in the spirits industry. Gin became popular in England after the introduction of jenever, a Dutch and Belgian liquor. Although this development had been taking place since the early 17th century, gin became widespread after the 1688 Glorious Revolution led by William of Orange and subsequent import restrictions on French brandy. Gin emerged as the national alcoholic drink of England during the so-called Gin Craze of 1695–1735.

Gin is produced from a wide range of herbal ingredients in a number of distinct styles and brands. After juniper, gin tends to be flavoured with herbs, spices, floral or fruit flavours, or often a combination. It is commonly mixed with tonic water in a gin and tonic. Gin is also used as a base spirit to produce flavoured, gin-based liqueurs, for example sloe gin, traditionally produced by the addition of fruit, flavourings and sugar.

credits.
https://en.wikipedia.org/wiki/gin

Rum is a liquor made by fermenting and then distilling sugarcane molasses or sugarcane juice. The distillate, a clear liquid, is often aged in barrels of oak. While associated with the Caribbean due to its Barbadian origin, 

rum is nowadays produced in nearly every major sugar-producing region of the world, such as the Philippines, where Tanduay Distillers, the largest producer of rum worldwide, has its headquarters.

Rums are produced in various grades. Light rums are commonly used in cocktails, whereas “golden” and “dark” rums were typically consumed straight or neat, iced (“on the rocks”), or used for cooking, but are now commonly consumed with mixers. Premium rums are made to be consumed either straight or iced.

Rum plays a part in the culture of most islands of the West Indies as well as the Maritime provinces and Newfoundland, in Canada. It has associations with the Royal Navy (where it was mixed with water or beer to make grog) and piracy (where it was consumed as bumbo). Rum has also served as a medium of economic exchange, used to help fund enterprises such as slavery (see Triangular trade), organized crime, and military insurgencies such as the American Revolution and the Australian Rum Rebellion.

credits.
https://en.wikipedia.org/wiki/Rum